Campo semántico de PARTIR. Exercicio

Tradeamos ou furamos ou esburacamos....a pedra, a madeira, unha parede.
Relamos ou raspamos....o queixo, o apio, a cenoria.
Esfolamos, pelamos ou espelicamos...todo o que ten pel ou pelello ou pelella: os dedos, a froita, as castañas.
Fanicamos ou esfanicamos todo obxecto suceptible de que lle rompa unha lasca: Un prato, unha cunca, a porcelana, a pedra, o mármore, a lousa.
Estragamos ou escacharramos calquera obxecto que deixa de funciopnar: unha radio, un móbil
Tallamos...a carne, cortamos, lañamos ...o peixe, un dedo, recortamos...papel
Toramos, rebanamos...obxectos redondos para facer toros ou rebanadas: o chourizo, a pescada, o tronco dunha árbore
Esfiañamos...teas, tecidos
Esgazamos ou rachamos... bandeiras, as sabas, a roupa
Esmagamos e machucamos...materia branda que cede baixo presión: patacas cocidas, pan, biscoito
Esfarelamos, pulverizamos, rebentamos, esfrangullamos, esmigalllamos, moemos...toda aquela materia que queremos reducir a po
Abrimos, fendemos, agretamos, escachamos, esnaquizamos, fragmentamos, escachizamos, crebamos, quebramos, fracturamos, britamos...materia compacta e dura:pedra, vidro, ósos, a terra seca.
Desintegramos...só cando rebentamos a nivel atómico.

Concursante

Dentro/ fóra

Dentro da casa está o pequeno avión facendo malabares no salón aproveitando que a súa pequena casa ten a porta aberta, e o tigre está no corredor xogando cunha pelota, mais agora mesmo a deixa e vai para onde están as quenllas metidas no seu pequeno fogar azul. E fóra está o neno nun bosque cheo de verdor, cerca do neno hai un lago dunha cor azul moi clara, óese a música que fan os pequenos animais voadores que acostuman agocharse nas árbores.

Acenos

A superficie prateada como un lago relucente devolvía o reflexo dos seus ollos tristes. As espirais douradas caían pola súa espalda en longas trenzas.
O que noutros tempos fora un sorriso, era agora unha media lúa.

Mariña

Camiñando polas musicais ondas azuis, decateime da importancia do vagalume que tanto axuda ás persoas que viven do mar. Pensa que se non fose por el, todos os metatais flotantes dirixidos por alguén poderían sufrir grandes catástrofes.
Tamén pensei no gran perigo que corren os grandes xardíns abastecidos de peixes e outros tipos de criaturas máis ou menos perigosas.
Pero o máis mortal é esa gran boca azul escumosa que pode tragar calquera cousa,como por exemplo os sulcadores mariños que tanto proveito sacan del

No bosque

érase unha vez un animal, un dos máis listos, coas orellas moi longas e un colo curto que estaba paseando no bosque pola tarde. Cando estaba nos mellores momentos do paseo, chega outro animal con espiñas na espalda e unha pequena cabeciña intentando molestalo. Cando o 1º animal escapou, deu cun cazador e díxolle :está o meu irmán seguíndome, podedes utilizar as súas espiñas como frechas para cazar...
BIBSON