luns, 20 de decembro de 2010

Poema colectivo de arte menor

HIMNO PARA A CHEGADA DO 2011

1
Erguede as vosas mans
amosádeas baleiras
ensinade a vosa paz
sen armas defendédea
2
Xogade ao respecto
xogade a ser sinceros
xogade a non ter medo
3
O amor é movemento
este é o mellor momento
4
Loitamos por un mundo novo
loitamos por un mundo antigo
polo ben de cada ser vivo
5
Liberdade de aprender
liberdade de saber
para poder escoller
6
Escoller o que comer
escoller o que poñer
como vivir escoller
7
Alzade as mans, galegos,
alzade tamén o berro
ergamos o sentimento
non cometamos máis erros
8
Loitade, irmáns, loitade
a violencia é unha fogueira
chamas de desigualdade
queimando a túa caveira
9
Só hai desesperación
con violencia na rúa
a guerra non é solución
non che caiba a menor dúbida
10
Labradores do campo
deixade o gran medrar
apañade os fouciños
que hoxe saímos ceifar
11
A nosa liberdade
de ouro hase voltar
sacharemos a terra
farémola agromar
12
Xa imos escorrentar
aqueles que o merecen
botaremos de aquí
quen nos queira explotar
13
Berraremos dende os ríos
dende os máis lonxanos mares
dende as praias, dende os montes
ata as vilas e as cidades
14
O mundo nunca foi noso
os ventos xa estaban antes
os peixes e máis as aves
non destrúen os seus lares
15
A terra xa está morrendo
os seus fillos son suicidas
evitemos que os netos
respiren máis pesticidas
16
Aínda estamos a tempo
de mudar comportamentos
de facer que este mundo
non se volva un cemiterio
17
Ten que haber algún lugar
moi dentro do corazón
en que a paz estea a brillar
máis que unha explosión
18
Polo camiño da paz
nacerá unha nación
para toda a humanidá
será a nación do perdón
19
Xa é tempo de limpar
e enxoitarmos os choros
seremos todos irmáns
na alegría dos poros
20
Queridos nenos e vellos
queridos, queridos todos
hoxe é o noso futuro
dirixídeo a modo
21
Todo home é unha árbore
moi dereitiña a medrar
non queremos que se torza
a árbore do mañán
22
Dime cantos anos tes
e direiche como es...
os mozos sonche de pais
que colleitan o poder
de mudar, mudar, mudar
para todo acontecer

luns, 13 de decembro de 2010

O movemento Agrario

Directorio Antiforista de Teis
5 de xaneiro de 1908

Agrarios de O Grove







HIMNO DE ACCIÓN GALLEGA

¡Irmáns! ¡Irmáns galegos!
Desde Ortegal ó Miño
a folla do fouciño
fagamos rebrillar!

Que vexa a vila podre,
coveira da canalla,
a aldea que traballa
disposta pra loitar.

Antes de ser escravos,
irmáns, irmáns galegos!
que corra o sangue a regos
desde a montaña ó mar.
Ergámonos sen medo!

Que o lume da toxeira

envolva na fogueira
o pazo señorial!

Xa o fato de caciques
ladróns e herexes fuxe
ó redentor empuxe
da alma rexional!

Antes de ser escravos,
irmáns, irmáns galegos!
que corra o sangue a regos
dende a montaña ao val.

Ramón Cabanillas



Este é un poema escrito por Ramón Cabanillas no que o autor se ve integrado e fala como se fose un destinatario máis do poema, pois nel diríxese ao pobo galego para espertar nel o espírito rebelde fronte aos abusos dos amos da terra que escravizan os campesiños, para reclamaren os seus dereitos. Para facer isto o autor non utiliza unha forma de escritura moi adornada, o importante é a mensaxe e debe dicirse claramente para que o pobo a entenda. Podemos atopar algunhas hipérboles que dan contundencia ao que se quere transmitir, fálase de "derramar sangue a regos", pero o recurso máis utilizado é , sen dúbida, a invocación para alentar a rebelión. A voz lírica é un eu plural, un nós para demostrar que el se ve implicado na causa.
O poema son seis cuartetas de versos heptasílabos, con rima consonante no medio das estrofas e asonante os 4ºs versos entre eles, quedando o 1º solto. O ton é o adecuado para un himno e serviu para alentar as revoltas agrarias de principios do século XX pola redención dos foros.
Asinado: Luar, alumno de 4ºESO B