luns, 17 de febreiro de 2014

EU SON UN FLOR





Eu son un gladiolo,
non unha azucena
que dá moita pena.
Teño un talo xigante
e moi alucinante.
Son moi belo
e brillo coma un estrelo.
Vexo a xente pasar
como as ondas do mar.
Vivo en terra firme
da que non quero irme.
Cada semana me dan
auguiña fresquiña
e así son máis feliz
que calquera xiz.
Unha mañá vin un rato
e a miña dona dixo:
coidado que o mato!
Miña dona é vella
e estáchevos tola
cada mañá esperta
dicíndome: ola
Son un simple flor
e así na miña vida
diga o que diga
non sempre se cumpre
todo o que eu pida.

PRUSTIC720









Son un xasmín
e a miña historia non ten fin

Eu son un dente de león
e vivo nun precioso casón

Eu son un gladiolo
e estou un pouco tolo

Son unha rosa
de todas as flores a máis fermosa

Son unha margarida
de todas as flores a preferida

Son un caravel
e
vou facer
unha máscara de papel

Son unha lila
e detesto
os aparellos 
que levan pilas.

RUKIA SCARLET


O LÉXICO DAS FLORES estanos dando moito xogo literario. Deixamos dous exemplos  con rima . Quédannos pendentes un par de historias con xirasois mutantes e rosas desesperadas polo asasinatos masivos de San Valentín.



mércores, 12 de febreiro de 2014

Xabier Blanco : a música popular








Hai que ver e oír con atención o traballo deste home. Grazas ao seu labor, descubrimos o potencial sonoro de todos os obxectos que nos rodean. A música da vexetación. O repertorio de asubíos, chirlos e aturuxos do que é capaz a voz humana. Sen dúbida, a sociedade tradicional disfrutaba dunha gran enerxía creativa, será polo vello dito de que a necesidade agudiza o enxeño e o exceso tende máis ben a atrofiarnos. Aquí queda este glorioso episodio do Alalá, pararemos a velo cando queirades.