Na compaña do silencio
#-Hola, chámome Clara.
Foi todo o que puido dicir antes de embarcarse na aventura de ir na viaxe.
Con cada paso que daba en dirección ó bus sentía que as pernas lle tremían e se non se concentraba o suficiente en respirar non tardaría moito en rematar no chan.
Ia un día frío e húmido, un deses días que vai tanto frío que fai que as extremidades respondan torpemente facéndote quedar coma unha inútil ante os demais, e tan húmido que o tacto de todo canto che rodea resulta lixeiramente raro e molesto.
Despois de bater numerosas veces cos seus propios pés ante as burlonas miradas dos seus “compañeiros”, conseguiu chegar a un asento no fondo. Dado que tiña o seu fiel MP4, polo menos daría a imaxe de estar ocupada en algo e ninguén sentiría a necesidade de falarlle polo feito de ser a rapaza nova a que hai que interrogar ata a saciedade ou falarlle por compaixón, xa que sabe por experiencia que a maioría destas conversacións forzadas rematan por ser embarazosas e frustrantes.
A viaxe transcorreu sen incidentes, excepto polo feito da incomodidade que a invadiu no momento no que Daniel sen ton nin son sentou ao seu carón.
Pero en lugar dunha conversa, o que saíu de Daniel foi un enorme sorriso e o día tomou un xiro positivamente inesperado.
KremiK
Foi todo o que puido dicir antes de embarcarse na aventura de ir na viaxe.
Con cada paso que daba en dirección ó bus sentía que as pernas lle tremían e se non se concentraba o suficiente en respirar non tardaría moito en rematar no chan.
Ia un día frío e húmido, un deses días que vai tanto frío que fai que as extremidades respondan torpemente facéndote quedar coma unha inútil ante os demais, e tan húmido que o tacto de todo canto che rodea resulta lixeiramente raro e molesto.
Despois de bater numerosas veces cos seus propios pés ante as burlonas miradas dos seus “compañeiros”, conseguiu chegar a un asento no fondo. Dado que tiña o seu fiel MP4, polo menos daría a imaxe de estar ocupada en algo e ninguén sentiría a necesidade de falarlle polo feito de ser a rapaza nova a que hai que interrogar ata a saciedade ou falarlle por compaixón, xa que sabe por experiencia que a maioría destas conversacións forzadas rematan por ser embarazosas e frustrantes.
A viaxe transcorreu sen incidentes, excepto polo feito da incomodidade que a invadiu no momento no que Daniel sen ton nin son sentou ao seu carón.
Pero en lugar dunha conversa, o que saíu de Daniel foi un enorme sorriso e o día tomou un xiro positivamente inesperado.
KremiK
Ningún comentario:
Publicar un comentario