O que vén a continuación son os primeiros exercicios que fixemos en 1º da eso co B e co V. Centramos a cuestión nas palabras que presentan diverxencia no seu uso en galego e castelán. Os resultados aquí os tendes.
Estevo foi ao pavillón xogar un partido, cando marchaba para casa caeu un chuvasco e a súa nai foi recollelo. Cando entrou esvarou e a súa nai dixolle que era un pouco parvo, ía sentar no sofá cando viu un vulto e como era tan covarde chamou o seu avó e saiu un escaravello. Logo foron á voda do seu avogado, que era moi esvelto e tiña unha gravata vermella. Na rúa viron un varredor vesgo coa vasoira, logo nun documental viron un voitre pousado nun vimbio que tiña no peteiro un trevo que estaba cheo de verniz. Logo comeron unha verza e puxeron unha cazadora porque ía viruxe, despois dei un golpe coa varanda e rompin a enxiva e puxen un caravel na cola do meu gato e púxenme a gravar.
por AIDEN 8898
Levanteime un día pola mañá un pouco vesgo, mireime no espello e tiña un vulto na fronte. Dirixíndome onda o avogado, caeu un chuvasco. Polo camiño, vin un varredor botándolle verniz á súa vasoira. Subín as escaleiras poñendo a miña man na varanda. O meu avogado parecía parvo coa súa gravata mal posta. Chamábase Estevo e tiña un trevo enriba da mesa. Despois dirixínme cara a voda da miña prima. Pasei fronte o pavillón. Pasou diante miña un escaravello. Vin unha muller que esvarou e caeronlle as verzas. Deime conta de que ía viruxe e puxen a chaqueta. Na voda vin o meu avó. O noivo ía esvelta e levaba un caravel no smokin. A miña prima era unha covarde e non quería saír. O padriño levaba unha cesta de vimbio con plumas de voitre. A cadela dun home que tiña a enxiva inflamada comezou a ouvear, mentres o tío Manolo gravaba a voda.
por BÁNGALO
Estevo, o meu avó, que de neno era un pouco aventureiro e bastante covarde,contoume unha historia de cando el aínda era neno. Díxome:
Era un día anubrado, parecía que ía chover. Eu, famento, estaba comendo verzas. 5 minutos despois, estaba gravando un video no pavillón do meu colexio. Cando saín fóra estaba chuvascando. Vin un escaravello e quixen gravalo, acerqueime, pero esvarei cunha pedra que facía vulto no chan,. ao meu lado había unha vasoita e un espello. Collín a vasoira e deille un golpe ao espello. Pois resulta,que a vasoira era dun varredor e o espello dun avogado que tiña un voitre de mascota. O varredor colleu a vasoira e deume con ela na cabeza e esvaecín. Cando espertei, non estaban nin o varredor, nin o avogado co seu voitre. Xa era de noite e todos os lobos andaban a ouvear. Volvín para a casa e a miña muller díxome que tiña os ollos vesgos e que non podería ir á voda daquel home esvelto cun trevo na man que hoxe andaba de varanda aínda que ía viruxe.
por RUKIA SCARLET
Ao meu avó Estevo, que é avogado, doíalle a
enxiva. Cando ía coller o coche para ir ó dentista observou un
escaravello pousado nun caravel ó lado dun campo de trevos. Estivo tanto
tempo no xardín que empezou un chuvasco e correu ó automóbil, pero o
chan estaba mollado, esvarou e caeu nunha caixa de vimbio chea de verzas
que era para o varredor que tiña unha vasoira pendente de vernizar no pavillón.
De camiño ó dentista pasou polo zoo e quedou aparvado mirando os
voitres e os lobos ouvear esveltos mentres uns nenos os gravaban detrás
dunha varanda. Xa na casa, a miña avoa recibiuno contándolle a historia da
voda do seu curmán vesgo mentres, fóra, había viruxe.
por CROCRETRA
Hai 10 anos eu estaba sentada no xardín e vin un escaravello, púxenlle Estevo e era moi esvelto; fixeime que estaba comendo un trevo, de seguido leveino a xunto do meu avó, que era avogado porque non sabía que facer con el. Ao meu avó deulle medo, que covarde!. Deulle cunha vasoira tan forte que foi parar ao pavillón. Coa dor ouveou, saiulle un vulto que parecía a chistera dunha voda, eu fun correndo ao pavillón buscalo, esvarei e caín nun xardín de caraveis, de súpeto púxose a chuvascar e veu unha viruxe moi fría e berrei coma un voitre; con moito traballo recupereime da caída, acerqueime a un edificio de vimbio e vin unha muller que pintaba co verniz e saudaba ao seu marido, que era varredor do parque. A súa empresa chamábase "a vasoira", dirixíaa un señor vesgo que comía moitas verzas. Eu miraba o panorama asombrado; despois de camiñar cheguei ao pavillón, resultou que Estevo estaba casando cunha gravata eu o gravei todo cunha forte dor de enxivas.
O sábado pola mañá estaba na oficina de avogados e empezou a caer
un gran chuvasco e saiu pola porta o meu avó, que é moi covarde, cun
caravel no peto.
Estivemos falando e dicía que lle doía a enxiva porque lle deu
cunha verza o seu veciño vesgo que ía sempre mal vestido coa gravata mal
posta, tiña moitos escaravellos na casa e intentábaos botar fóra coa
vasoira pero el era medio parvo e pensou que comenzaron a ouvear.
O meu tío Estevo é moi esvelto e traballa nun pavillón e dedícase a
gravar os diferentes deportes que se practican alí dentro. Contounos
que un día estaba no pavillón e esvarou nun trevo mollado que entrou pola
ventá coa viruxe porque non pasou o varredor pola mañá.
O voitre entrou no pavillón onde se celebraba a voda . Caeulle un bote
de verniz e quedou parvo e vesgo. Tropezou coa varanda e caeu, saín onde
o voitre e ía viruxe e empezou a chuvascar. O meu avó é avogado e
coloca moi ben a gravata. Encontrei un trevo, deume boa sorte, case
esvaro pola herba e o meu irmán esvelto ría de min . Fíxenme mal na
enxiva cando comía verzas . Estevo regaloulle un caravel á súa noiva
nunha cesta de vimbio onde había moitos vultos. O escaravello covarde
asustou ao varredor e deulle coa vasoira e eu graveino. O meu can
ouveaba pola noite.
O outro día fun ao avogado e díxome que na voda de Estevo iría un vesgo con gravata.
E eu díxenlle que non sería tan parvo de meterme debaixo do chuvasco que ía caer coa viruxe que ía.
Tamén cando saín de alí, brotoume un vulto no pescozo e esvarei porque
o chan estaba recén fregado e caín pola varanda, e fíxenme dano na
enxiva.
Ao día seguinte fun á voda que a ían facer nun pavillón, o malo é que estaba recén vernizado e esvaraba moito.
Estevo ía moi esvelto, cun cesto de vimbio de flores, e o pavillón estaba decorado con moitos caraveis.
No
chan encontrei un trevo, púxeno na gravata, e de súpeto saíu un
voitre do cristal e arrebatoulle a vasoira ao varredor, tirou ao avó,
comeu un escaravello,comeu as verzas, ouveou e saíu polo cristal de novo
e amolouse a voda.
O escaravello covarde caeu na enxiva de Estevo mentres o varredor coa súa vasoira limpaba o pavillón.
O
parvo esvaraba encima do trevo cando o avó gravaba o vulto da gravata
na voda do avogado mentres o esvelto vesgo se tiraba pola varanda cando o
voitre levaba o caravel.
O bote de verniz roloume das mans cando caía un chuvasco e ía
viruxe e estaba acabando de comer as verzas situadas no prato de vimbio.
O can ouveaba porque si.
por DTom94
Un
día tocoulle defender un varredor, covarde e parvo que estaba
a recoller o lixo. De repente bateu cun vulto cheo de escaravellos
manchados de verníz. Aquel día de chuvasco e viruxe o home gabeou o
pavillón onde encontrou un home vesgo agarrado a unha varanda, aos seus
pés tiña trevos, vimbios, verzas e voitres. O home ,mentres, gravaba coa
súa mirada os voitres. A enxiva mirábaselle porque se lle estaba a
inchar. Mentres, pareceulle escoitar ouvear as aves por
enriba dunha voda da cal a noiva levaba un ramo de caraveis.
Ningún comentario:
Publicar un comentario